Gisteren ben ik met alle spullen voor een nieuwe trui van zolder naar de woonkamer gelopen. Stof, schaar, spelden, patroon, centimeter én de werkbeschrijving... Ik weet het zeker. Alle spullen op de eettafel gelegd, ook de werkbeschrijving! Naar de keuken voor een kop thee, weer terug, alles klaargelegd om het patroon over te nemen.... Werkbeschrijving weg! Niet op de eettafel, niet eronder, niet in de papierbak, niet in de inloopkast bij alle andere patronen, niet op zolder op mijn naaitafel. Zelfs niet in de map met projecten. Hij is weg, gewoon weg! Ik zie hem zo voor me, twee A4-tjes, een rand is opgekruld, op het voorste blad is met de hand iets geschreven. Hij lag op de eettafel, en nu niet meer.
Gelukkig is daar google... En videotutorials van La Maison Victor. En mijn eigen niet onaanzienlijke kennis van naaien. De maattabel vis ik uit het mapje van de Odette. LMV is LMV zou je denken. Dat gaat goed komen.
Vanmorgen was ik al vroeg wakker, iets met een volle blaas, en een kat die op mijn buik wilde liggen. Het patroon overgetrokken, stof geknipt, tussendoor een ontbijt weggewerkt, en toen de mannen naar de judo waren vertrokken, achter mijn lock gekropen. Een uur later had ik een nieuwe trui! Ik ben helemaal happy, hij zit lekker, past goed, en de mouwen zijn helemaal Wendy-proof. Deze hoef ik nou eens niet de hele dag op te stropen. de maker van dit patroon snapt dat lange mouwen vreselijk warm zijn.
Ik was zelfs nog op tijd om in mijn nieuwe trui naar de Spiering-Zussen-Tantes-Nichten-High-Tea te gaan.
Ps. Bij gebrek aan aanwezigheid van andere personen in mijn huis op het moment dat ik een foto nodig had, heb ik een selfie gemaakt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten