donderdag 7 februari 2013

Twee draken!


Vandaag was het carnaval bij de NSO. Tja en dat is natuurlijk de ideale gelegenheid om weer eens nieuwe verkleedkleren te maken. De heren zijn ruim 5 en weten wel wat ze willen. Dino's en draken (gelukkig lijkt dat erg op elkaar...!) moesten het worden. Wel een beetje praktisch, graag. Geen pak uit 1 stuk, dus, ok. Ehh... een broek, shirt en cape? Ja dat is goed. Kan dat een zachte broek worden (lees: een joggingsbroek) met een plaatje (borduurtje)? Dat kan ik wel regelen denk ik (klein beetje paniek op dit punt, ik ben nog niet echt vriendjes met mijn borduurunit). En die cape, met stekels en een capuchon? Ja en vleugels mama. Vergeet je de staart niet! En welke kleuren? Rood met groen voor Quint en groen met rood voor Maks, we zijn tenslotte een tweeling!! Hahaha.

Tja en daar ga je dan... Patroontekenboek uit de kast, maat genomen, en tekenen maar. De broek was eenvoudig zat, maar die cape?! Wacht, had ik niet iets gepind, iets van een halve cirkel als cape? Ja!! Het is niet helemaal wat ik bedoel, maar hier kan ik wel wat mee. Zelf de vorm van de vleugels erin getekend, en een staart met een punt. Gelukkig heb dat ik maar twee keer hoeven doen, want hij was maar een ietsiepietsie te groot de eerste keer. En dan de stof, snel bestelt op internet, uiteraard 1 stof uitverkocht, dus ook nog een tripje naar Haarlem om daar de ontbrekende stof te kopen en gelijk langs het naaimachinehuis voor borduurgaren. Ja ik moet er toch echt aan geloven. Moeilijke dingen eerst, eerst borduren dan. Even een klein dingetje bij het borduren van de tweede draak, maar verder bovenverwachting voorspoedig. Misschien ga ik toch nog vriendjes worden met mijn borduurunit. De cape was vooral veel stof onder de machine (twee lappen fleece en katoen van 150 x 150), maar verder redelijk eenvoudig om te maken. Twee dagen geleden dacht ik dat ik bijna klaar was en dus ruim op tijd. Nooit denken, echt niet doen... Ik heb 10 minuten voor vertrek nog achter machine gezeten, omdat ik er op laatste moment achter kwam dat ik van de groene cape het klittenband verkeerd had aangezet, en de cape dus niet dicht kon. Aaahhhh!!!
De mannen konden niet wachten om ze aan te trekken en nu ze aan zijn willen ze niet meer uit! Een groter compliment kun je toch niet krijgen!