Naar Rick Astley.

Als een artiest op je dertiende verjaardag zijn allergrootste nummer één hit uitbrengt (Never gonna give you up), dan moet je wel fan zijn toch? Met mijn tienerjaren in de 80's en 90's ben ik opgegroeid met zijn muziek. Zijn poster hing gebroederlijk naast de New Kids on the Block en Patrick Swayze.

Twee jaar geleden bracht hij een nieuw album uit, en eerder dit jaar weer één beiden gevolgd door een concerttour. Natuurlijk wilde ik daar heen en daar hoorde natuurlijk ook een nieuwe outfit bij. Vorig jaar maakte ik een jurk van een grijze french terry. Die lap was een rest van de rol en ik had dus ruim een meter meer gekregen. Er lag al lang een trui in de planning van het restant, en nu een nieuw concert naderde vond ik het wel grappig om in die trui daarheen te gaan.

Het was iets minder last minute dan vorige keer, maar nog steeds niet ruim op tijd. Ik werd wat tegengewerkt door Bo, die vanwege iets wat begon als klein krabbeltje op zijn neus, wat eindigde in een ontstoken plek, omdat hij er niet afbleef, nu een kap om moet. Daar houdt hij niet van en dat zal hij je laten weten ook!

Ik heb mijn maten op het patroon nagemeten en volgens het patroon was het redelijk precies pas, zou ik voor zowel de broek als de trui weinig overwijdte hebben. Voor de zekerheid de broek al een maat smaller genomen, maar het mocht niet baten... Ik heb de tailleband en de onderkant van de pijp al flink ingenomen, maar ik geloof dat het nog wel iets meer mag. De mouwen van de trui zijn vrij lang, of mijn armen te kort, net hoe je het bekijkt. Maar daar heb ik minder moeite mee. Ik draag mijn mouwen zelden naar beneden.

Lekkere wazige concertfoto's, hahaha. Ik snap niet dat mensen daar fatsoenlijke foto's van kunnen maken. ik wacht wel op de foto's van Tivoli zelf.

Morning after foto. Ik ben nog wat duf en mijn stem is hees (en bij vlagen zelfs weg 😄).

De trui is een grade broek komt uit een oude knipmode.
tis patroon en

Op de vorige foto nauwelijks te zien, maar op de zijnaad van de broek zit een zilver en donkerblauw gestreepte bies. De stof van de broek is van Toppie Stoffen, heet zomer jogging en is een soort dunne french terry, met redelijk wat rek erin. Ook de boorden zijn van deze stof gemaakt. 

De brede mouwboorden. Op z'n Wendy's gedragen. Net onder de elleboog. Waar de stof vandaan komt weet ik niet meer. Hij ligt hier al anderhalf jaar. ooit gekocht op een stoffenbeurs in Haarlem.

Mijn misdeelde kind. Hij wil graag dat je weet hoe zielig hij is met de kap op. En ja, ik zit daar echt achter de naaimachine!

Eindelijk herfst!

Ik hou van de herfst. De zomer is vaak te warm, geef mij maar de nazomer en de herfststormen. lekker uitwaaien in het bos of aan het strand. En dan thuis lekker onder de warme douche, en daarna in je pyjama op de bank met een kop warme chocomel. Heerlijk!

Vanmorgen (op de dag dat volgens de kalender de herfst begint) regent het en waait het flink. De jongens hebben voor het eerst hun winterjas aan. Ik krijg zin in zachte comfortabele kleren. Joggingbroeken en lange truien. Nu lagen die al in de planning, dus op de bank met een kop thee, eerst de patronen en beschrijving eens op mijn gemak bekijken en dan aan de slag!

Wordt vervolgd...

Een nieuwe turnbroek

Maks heeft jaren geturnd. Afgelopen jaar is hij net voor de zomervakantie overgestapt naar trampoline springen. Hij droeg altijd een turnpak (jalie 2912) en een korte turnbroek (jalie 2914).  Bij het trampoline springen heeft hij liever een lange broek aan in verband met het vallen op de trampoline. Een joggingbroek vond hij te wijd, dat flodderde teveel. Dus mama lief aangekeken en ja hoor, er lag nog een stuk witte stof van zijn turnpak. beetje opgeleukt met een streep op de zijkant en voila... een nieuwe turnbroek.

De broek is gepast en wordt niet meer uitgedaan. Goed gekeurd denk ik zo!

zaterdagochtend in Utrecht.

Vanmorgen zijn we met zijn vieren naar Utrecht geweest. de jongens hebben nieuwe pyjama's nodig en die van mama zitten het lekkerst. Niet te wijd, niet te kort, met boordjes en een beetje op de groei. Ik gebruik het movie night pj patroon, al moet ik toegeven dat het tijd wordt voor een heren variant van het patroon, de jongens zitten inmiddels in de grootste kindermaat. 

Ze mochten zelf stof uit kiezen. De keus verbaasd me niets. Maks is al vanaf dreumesleeftijd niet bij graafmachines en bulldozers weg te slaan, en wil dat later ook als werk gaan doen. Quint is helemaal fan van camouflage. Hij kon niet kiezen en wilde uiteindelijk de blauwe als hoofdkleur en de groene als de boorden.  Favoriete kleuren zijn dan ook rood voor Maks en blauw voor Quint.

Ze willen zelf de pyjama's maken, ze hebben een eigen naaimachine, maar werken op de lock hebben ze pas één keer eerder gedaan. 

Gezellig over de weekmarkt terug, waar we niet zonder kibbeling langs de viskraam konden lopen. het zijn echt kinderen van hun moeder!