vrijdag 23 maart 2018

Berg fleece in de ufo-mand.

Nog anderhalve week en dan mag het gips van mijn arm. De naaikriebels worden met de dag erger. Volgens man en kinderen wordt ik steeds humeuriger en ze beginnen me te ontlopen... Hahaha! Vandaag maar eens de mand met ufo's opgeruimd. Eigenlijk lag daar maar 1 ufo in. Deze berg met fleece. Ooit bedoeld om twee Tandloospakken mee te maken, maar Quint houdt eigenlijk niet zo van verkleden en voor Maks kwam het er gewoon nooit van. 

Nu weet ik eigenlijk niet zo goed wat ik met al die stof aan moet. Weggooien vind ik zonde, maar in de mand met ufo's ligt het me zo verwijtend aan te staren. Iets met een moederlijk schuldgevoel. Het is best een hoop. Vijf meter zwarte fleece, een meter beige en fluor geel, een restje rood en een meter of anderhalf satijn in zwart. Twee ritsen en elastisch biaisband. 


Wie helpt mij? Wie heeft goede ideeën?  Ik kwam zelf al op het idee van vesten, dekens met mouwen, of een versimpelt Tandloospak. Een soort cape van vleugels en een staart.




zondag 11 maart 2018

update


Tja, die vakantie... Die liep niet helemaal zoals gepland. Mijn drie mannen skiën, ik niet. Maar ook buiten de pistes kan het misgaan... Want bevroren sneeuw is glad, heel erg glad... en je ziet het niet! Op zondag, de dag nadat we aangkomen waren, ben ik uitgegleden op zo'n stukje bevroren sneeuw. Door die val heb ik mijn pols gebroken. De bovenkant van het spaakbeen. In Zell am See hebben ze op de EHBO mijn arm vakkundig in een helder witte spalk gezet. Mens wat deed dat zeer!


Het kostte me wel de rest van mijn vakantie. Niet handwerken, niet naar buiten (want kon geen jas aan), alleen lezen. Niet zwemmen of naar de sauna... Slecht slapen... Wat duurt een week dan lang!


Inmiddels is het, ondertussen niet meer zo helder, witte spalk gips vervangen door veel lichter blauw gips. Dinsdag na de pasen mag het eraf... Ik tel de dagen tot het zover is!


Nog een laatste nieuwtje. Ik heb mijn beschrijving van de Aster terug! Quint vond hem in de map
met recepten?!?!