Pols krijgt staartje.

Vandaag kwam Harry met een lief cadeautje thuis van het boodschappen doen. De nieuwe La Maison Victor. Hij heeft hem voor me meegenomen, omdat ik morgen terug moet naar het ziekenhuis. Naar het handenteam. Omdat het meerdere afspraken zijn moet ik lang wachten en nu kreeg ik de LMV om de tijd te doden. Lief he? Ik moet eerst naar de ergotherapeut, daarna naar het handenteam. Daar worden mijn klachten besproken door een team van handenspecialisten. Ze vermoeden SL-letsel. Een afscheurde (of heel erg opgerekte) pees tussen twee handwortelbeentjes. Voorlopig therapie en een brace, mogelijk een operatie. Hierbij moet ook rekening gehouden worden met mijn hypermobiliteit. Het verhaal van mijn gebroken pols krijgt dus nog een staartje...

Ik heb een mooie lap stof, waar ik nog geen doel voor had. Van de week kreeg het advies voor een jurk... Die dus in deze editie van de LMV staat. Nu ben ik dus dubbel blij!

Maxi rok in Oranje

Gisteren aan de naai geweest. Ik vertrouw mijn pols en hand nog niet helemaal. Er blijken bij de val twee middenhandsbeentjes verschoven te zijn. En die bewegen heel vervelend langs elkaar als ik mijn hand gebruik. Hand en pols worden ook nog dik aan het einde van de dag. Maar de pijn wordt minder. Er is wel kans dat ik nog een keer terug moet voor uitgebreider onderzoek voor mijn hand, en eventueel fysio. Maar dat is nog niet op korte termijn.

Wel lekker om even achter de machine te kruipen. Ik wilde wel perse iets simpels maken. Er lag nog een lap oranje-met-kroontjes tricot. Van het soort wat je maar één dag per jaar draagt... Op de website van Made for Mermaids (M4M) vond ik het patroon van de Mama Chloe. Laat ik nou dol zijn op maxirokken. Dat moest hem worden!

Hij is net zo simpel als hij eruit ziet. Ik heb, in plaats van de stoffenband, 20 centimter boord gebruikt. Dus twee zijnaden, zoom en de boord er dubbelgevouwen aanzetten. Het mag geen naam hebben, maar ik ben blij dat ik eindelijk weer eens iets kon maken.

Vorig jaar was het last minute werk voor de jongens, dit jaar ben ik er ruim op tijd bij. Koningsdag is nog 11 dagen weg.

Niet helemaal scherpe foto, ik ben nogal slecht in selfies maken.

Eerste steken.

Na zes en een halve week niet naaien, is het me vanmorgen gelukt om mijn eerste steken te naaien! Grappig dat je het zo kunt missen. Ik werd er zelfs een beetje humeurig van. Ik heb me nog niet gewaagd aan het uitwerken van patronen, knippen van stof of werken met de naaimachine. Maar dat laat niet lang meer op zich wachten. Ik had me voorgenomen om elke maand iets nieuws voor mezelf te naaien. En op dit moment loop ik februari en maart achter, en april is op een derde. 

Dit was mijn voornemen voor de eerste drie maanden van het jaar:

1. Grijze of donker blauwe sweater, een Aster. Die is af en veel gedragen. Paste geweldig over mijn gips!

2. Shirt met bretonse strepen. Wel stof met bretonse strepen gevonden, maar nog niet in wit met donker blauw, zoals ik bedoelde. 

3. Een Malou. In french terry, grijs met donker blauwe rozen en donker blauw als accent stof.

Voor april neem ik me de Mama Bear Jogger voor. In het donker blauw, voor bij de Malou.

Nog een dingetje wat stil is komen te liggen in de afgelopen zes en een halve week is afvallen. Dat lag vooral aan mijn gebrek aan beweging. Dus na het ontbijt, als ik de jongens heb uitgezwaaid, eerst wandelen, dan huishouden of naaien (hier twijfel ik nog een beetje wat ik eerst moet/wil doen...).